- ρινόφωνος
- -η, -ο, Ν1. αυτός που μιλά, τραγουδά ή ψάλλει με έρρινη φωνή2. αυτός που πάσχει από ρινολαλία.[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥις, ῥινός + -φωνος (< φωνή), πρβλ. λαρυγγό-φωνος. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στον Π. Βεργωτή].
Dictionary of Greek. 2013.
ρινόφωνος
Look at other dictionaries:
ρινόφωνος — η, ο αυτός που έχει έρρινη φωνή: Ο αριστερός ψάλτης αυτής της εκκλησίας είναι ρινόφωνος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ρίς — και ῥίν, ῥινός, ή, ΜΑ η μύτη, το όργανο τής όσφρησης και τής αναπνοής (α. «ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῑνα ἑκαστῳ θῆκε φέρουσα», Ομ. Οδ. β. «ἀποταμὼν τὴν ῥῑνα», Ηρόδ. γ. «ἕλκεσθαι τῆς ῥινός», Λουκιαν.) αρχ. στον πληθ. αἱ ῥῑνες τα ρουθούνια (α. «στόμα τε ῥίνας … Dictionary of Greek
φωνή — Το αποτέλεσμα ενός συντονισμένου συνόλου κινήσεων των φωνητικών οργάνων, που πραγματοποιείται κάτω από τον έλεγχο των νευρικών κέντρων. Τα συστήματα παραγωγής της φ. διαιρούνται σχηματικά σε 3 κατηγορίες: 1) αναπνευστικό σύστημα· 2) λαρυγγικό… … Dictionary of Greek
